solo reizen

Zomer 2018 was de laatste prachtige camperreis die mijn man en ik samen hebben gemaakt. Mijn man is na een zeer moeilijke periode op 6 maart 2020 overleden. Hij heeft mij in de tijd daarvoor vaak gezegd: als ik er niet meer ben, ga dan proberen om ook alleen het camperen weer op te pakken. Niet makkelijk maar ik ga het wel doen en dan zie ik wel of het wat wordt. Half mei, Corona wat minder heftig, heb ik een campervriendin gebeld met de vraag mij op te vangen bij mijn eerste alleengaande trips. Natuurlijk kort en in Nederland maar het was al heel wat dat we weg konden in eigen land, mits volledig zelf supporting natuurlijk. Twee dagen jachthaven Zwolle het eerste begin. Natuurlijk gingen de simpelste dingen fout, met geen mogelijkheid kreeg ik de waterdop open en eenmaal gelukt liep het water er aan de achterkant bij de boiler net zo hard weer uit. Leuk plekje de jachthaven van Zwolle, lopen naar het centrum was goed te doen maar werd niet beloond. Wat ziet zo’n stad er in Corona tijd ongelooflijk ongezellig uit. Een mooie bloemenwinkel was het enige fleurige.

De volgende dag een fietstochtje gemaakt naar het mooie Hattem waar anders altijd wel toeristen lopen.

en met Wieke, molenaar, langs de molen en het kikker orkest bij de stadsmuren.

Twee leuke dagen maar ook heel confronterend en emotioneel.

Maandag 8 juni het tweede tripje, een weekje langs de IJssel. Wieke reist weer mee en ik ontmoette haar op de afgesproken camperplaats: de Stuurmanskolk in Welsum. Een mooie ruime camperplaats achter de camping. Van hier uit kan je lekker fietsen en wandelen. De eerste fietstocht kwamen we in het Veluwe gebied wat ook wel wat stress opleverde vanwege de eikenbomen en de processierups plaag die weer begonnen was. Wieke was bezorgd voor haar honden die elders logeerden, maar ze maakten het prima. Wieke had mooie rozen meegenomen voor een speciale dag, de verjaardag van Gradus.

De volgende camping was de stadscamping in Deventer. Hoofdzakelijk campers, sanitair ook hier gesloten, en plaats genoeg, dat is meestal wel anders. Erg leuk om hier te staan. Met het pontje naar de overkant, mooie wandeling door Deventer en lekker gegeten op terras. Heerlijk dat dat weer kon.

zicht vanaf de camperplaats Deventer

Natuurlijk moest er ook langs de IJssel gefietst worden en daarvoor kozen we Zutphen als bestemming. Ik houd echt van het rivierenlandschap en genoot van het fietstochtje.

Zutphen was voor mij een verrassing. Deventer was ik al vaker geweest en hier niet. Erg mooie plaats! Wieke trakteerde op een heerlijk Italiaans ijsje van een zaak op de markt.

Vrijdag sloeg de vermoeidheid toe, we zouden nog naar een nieuw plekje gaan maar bij mij was de rek eruit, naar huis was wat ik wilde. Wieke gelukkig begrip daarvoor.

19 juni 2020. In de nieuwsbrief van NKC solo stond een oproep of er belangstellenden waren voor een weekendje in Loozen vlak bij Hardenberg, dicht bij huis. Gewoon gaan en proberen dacht ik. Een mooie natuur camping en perfect weer maakte het weekend al plezierig. Mijn eerste kennismaking met een groep leden die ik helemaal niet kende. Actie ondernemen met elkaar maakt al gauw dat het makkelijker wordt. Een fijne fietstocht en een biertje bij de Mommeriete maken een gezellige dag. Zondag naar de vijvertuinen van Ada Hofman op loopafstand van de camping. Twee dagen met een groep onbekenden zijn weer een hele nieuwe ervaring. Was wel wennen.

Over marianne

73 jaar. Ging graag samen met mijn man met de camper op stap. Vind het leuk om te fotograferen tijdens die reizen. Ben graag buiten voor nordiccen en fietsen. Ik lees en bridge graag. Daarnaast zit ik heel wat uurtjes achter de computer. vanaf mei 2020 ga ik helaas, ivm overlijden van mijn man, alleen op stap of met solo groepsreizen.
Dit bericht werd geplaatst in 2020 solo camperen en getagged met . Maak dit favoriet permalink.

14 reacties op solo reizen

  1. Wieke zegt:

    Bravo Marianne, wat dapper dat je de draad weer opgepakt hebt. En dat je het schrijven van je blogs ook weer hebt hervat! geweldig. De beide reisjes Zwolle en Welsum / Deventer waren erg gezellig en gezond door het wandelen en fietsen en samen koken en smullen en herinneringen delen. Veel genoegen bij het reizen wens ik je en ik ga je bligs weer lezen. Toi, toi, Wieke

  2. Anoniem zegt:

    Wat ontzettend stoer en we hebben veel respect. Zal zeker lukken. We volgen je graag.

  3. Margreet Oudeman zegt:

    Hallo Marianne,
    Wij kennen elkaar niet, maar ik wil je vertellen dat ik gesmuld heb van jullie/jouw verslagen over waar jullie zoal geweest zijn. Chapeau.

    Ik ben erg geschrokken van het overlijden van Gradus. Ik had het al in de krant gelezen. Ik ken Gradus nog uit zijn Utrechtse tijd. Wat mij nog heel erg bijstaat is zijn spontaniteit en zijn bulderende lach. Een goede vriend!
    Goed dat je de draad weer probeert op te pakken. Het zal altijd anders zijn, maar ik ben er van overtuigd dat het jou gaat lukken.
    Marianne heel veel sterkte.
    Van een voor jou onbekende Margreet Oudeman, Assen. In Utrecht heette ik nog Margreet Olijslager.

    • marianne zegt:

      Dank je wel Margreet voor je lieve reactie. IK sta nu op een camping in Borger en mijn kleinzoon leest ook jouw reactie en vindt het prachtig dat je schrijft over zijn bulderende lach. Fijn dat je goede herinneringen aan Gradus hebt. groet Marianne

  4. Annie zegt:

    Hoi Marianne, heel flink en stoer dat je het reizen met de camper weer hebt opgepakt. Het is zeker eerst heel stil en moeilijk zonder Gradus maar je bent positief ingesteld en het reizen met de camper is wel echt jouw ding. Geniet nu maar lekker met Mees in Borger alhoewel je wel beetje pech hebt met het slechte weer. Groeten van Annie

  5. lies zegt:

    Op de eerste plaats nog gecondoleerd met het verlies van je man Gradus.
    Vindt het heel knap en dapper van je om toch weer te gaan camperen
    ook al zal dit anders voor je zijn
    heb ook een kennis en die is ook bij een solo club gegaan en heeft er veel kennissen
    opgedaan en samen sleep je elkaar er door heen.
    we kennen elkaar helemaal niet maar heb altijd genoten van jullie mooie reisverhalen
    en dat we nog vele mooie reisverhalen krijgen.

    Groetjes Lies

  6. flo augina zegt:

    Marianne, goed van jou,maar snap dat het moeilijk is,fijn iets van jou te horen ,wens je een mooie zomer

    Groetjes Roelie

    >

  7. Ruud Touwen zegt:

    Allereerst gecondoleerd en moedig om het direct weer op te pakken. Helaas mag ik uit ervaring spreken, want mij is hetzelfde overkomen in november toen mijn echtgenote door een noodlottig ongeval is overreden en is overleden.
    Je mist je maatje, degene waar je alles mee deelde en nu moet je het alleen doen. Ik weet zeker dat jij ook sterk bent en dit kunt. Ik lees altijd met plezier jouw verslagen, wij hebben elkaar leren kennen op de NKC rijvaardigheidstraining in Leeuwarden.
    Sterkte en veel Camperplezier.

    • marianne zegt:

      Ruud, wat een intens verdriet om je vrouw op die manier te moeten verliezen. Mijn condoleances. Het is zoals je schrijft je mist je maatje, je sparring partner, meer dan je ooit van te voren kan beseffen. IK weet nog wel dat we elkaar ontmoet hebben in Leeuwarden. Je had onze perikelen met de garage in Noorwegen gelezen en wist dat Sent Waninge het wel zou oplossen. Ruud overweeg je aan te melden bij NKC solo. Als je me wilt mailen: mariannevoskamp@gmail.com

Reacties zijn gesloten.