12-09-2020 De aftrap voor, wat naar ik hoop, een mooie najaars reis gaat worden met acht solo’s.

We hebben gereserveerd op bovenstaande camping voor drie dagen. Ben ik helemaal niet gewend om op campings te staan en te reserveren. Voordeel was wel dat de camping een mooie hoek voor ons had gereserveerd waar we prima met zijn achten konden staan. En zonder reservering was er geen plaats geweest. In de omschrijving stond dat de camping direct aan de Rijn zou liggen, maar dat was een beetje verkeerd voorlichten. We zaten aan een kleine zijarm en konden de boten dus niet langs zien varen. Jammer. We zaten wel direct aan het fietspad langs de Rijn.

13 sept: Een stralende dag vandaag. De hele groep had de wekker gezet om om half negen klaar te staan voor Jeanette. Het toeval wilde dat Jort, de zoon van Jeanette, op de Rijnvaart zit en die dag langs zou varen. Iedereen enthousiast voor Jeanette. Op de fiets zochten we een mooi plekje om met zijn allen te zwaaien naar Jort. Moeder en zoon vonden het allebei prachtig. De appjes vlogen heen en weer.

Het prachtige weer nodigde uit voor een fietstocht langs de Rijn. Leuk en heel druk. Zondag dus ook veel lokale mensen.

Wij fietsten tot Bad Breisig en

namen daar de pont naar de overkant.

Eerste stuk heel aardig. Vooral het mooie Bad Hönningen.

Jaartal op huis 1753.

Later fietsten we langs een weg en spoorbaan, veel te druk en blij dat we bij de pont van Remagen konden oversteken.

Remagen is bekend van de Ludendorffbrug . De laatste nog in tact zijnde spoorbrug eind 1945. Er is zelfs een film over gemaakt. The bridge at Remagen . Op het gezellige plein in het dorp lieten we ons een koel witbier prima smaken. Ik kan geen bierTJE schrijven want van witbier krijg je altijd een halve liter. Betalen is nog steeds een probleem in veel streken van Duitsland. Pinnen is bijna nooit mogelijk dus dragen we vrolijk maskers maar betalen van hand tot hand met muntgeld.

14 sept. Voor vandaag staat Bonn op het programma. Op de fiets, langs de Rijn. In Bonn staat alles in het teken van 250 jaar Beethoven. Fietstochtje was leuk maar de stad was voor mij veel te heet. Ik heb het daar dan ook niet lang vol gehouden. Samen met Annie gauw terug naar de Rijn en daar op een bankje de broodjes gegeten en boten gekeken. Lekker onder de bomen. Ook terug op de camping was het snoeiheet. Gelukkig had een van de zeven campers een schaduwplek.

15 sept. We gaan naar een andere camping, naar Braubach. Hier zal Reint zich bij ons voegen. Het is niet ver rijden. Weer een erg warme dag en weer blij dat we gereserveerd hadden. Alle campings zijn zo overvol. Niet zoveel Nederlanders. Later op de dag fiets ik met Annie nog een stukje Rijnpad en komen we langs de Victoria Heil und Mineralbrunnen. Natuurlijk vullen we ook even een flesje met het zoet smakende water.

Even verder fietsen we langs een mooi gebouw bij Lahnstein: Schloss Martinsburg

Vlak daarna vinden we een heerlijk terras langs de Rijn, het ligt wat hoger dus mooi uitzicht en koel onder bomen.

Daar check ik mijn mail en zie dat de apotheek thuis een recept heeft klaar liggen, ik weet van niks en ben een beetje ver weg. Had de huisarts nog geregeld. Heb dus maar gebeld om het recept te laten mailen en een prachtige oude apotheek in die stad heeft mijn medicijn besteld. Verliep zonder problemen.

Zie je de kassa? Het oude binnengedeelte is weggehaald en vervangen door een moderne kassa.

16 sept. Vanaf de camping in Braubach kan je de Marksburg zien liggen. De enige burcht in het midden Rijngebied die niet vernietigd is.

Om er te komen is even een klimmetje. Voorheen liep er een kabelbaan maar die is al lang uit de running, dus via het steile bospad naar boven en vroeg gegaan ivm de warmte. Was al met al goed te doen. Het was de moeite waard, alleen al vanwege het uitzicht.

Braubach is een heel aardig dorp met een goed Italiaans restaurant: Pizzeria Laguna. Ik bestelde voor 8 euro een rigiolette pasta die echt erg lekker was.

17 september willen we naar Koblenz. Bij de informatiekiosk waar we de vorige dag hadden geïnformeerd werd gezegd dat er geen boot ging maar tijdens het ommetje ’s avonds vonden we toch een info bord waarop stond dat er om kwart over negen een boot langs zou varen in Braubach en op zwaaien zou stoppen. Daar stonden we de volgende dag met ons zeven, mooi op tijd. Om half tien nog geen boot te zien. Een meneer die ook kwam kijken naar de vertrektijden was zo slim om het telefoonnummer te bellen en hoorde dat de boot vertraagd was. Hij snel naar zijn camper om zijn vrouw op te halen en zo kreeg de Paloma negen passagiers mee naar Koblenz. We kochten een combiticket, geldig voor de boot vv, gondel en toegang tot de vesting Ehrenstein. Erg handig want bij de gondel stond een aardige rij en wij konden zo doorlopen. Mooi om de dorpjes vanaf het water te zien.

Boven heb je een mooi uitzicht over de Rijn, de Moezel en de Deutsches Eck

Fort Ehrenstein waar de gondel je heen brengt, is met recht een fort te noemen. Streng met imposant hoge en dikke muren.

Weer terug beneden gingen de hongerigen naar het terras en Willem en Annie en ik liepen Koblenz in. Een fantastisch Italiaans ijsje gekocht: Zuppa Inglesa en amarene smaak. Tien over twee weer terug met de boot, even appen naar Reint, die inmiddels was aangekomen, dat we zouden zwaaien.

Vrijdag 18 september rijden we naar camping Oranienstein in Diez. Compleet andere omgeving. Mooie weg om te rijden over Bad Ems.

19 sept. Jammer genoeg kunnen we slot Oranienstein niet in, gesloten ivm met corona. Alternatief, een mooie fietstocht langs de Lahn was ook niet verkeerd. Onderweg koffie met taart.

Zondag 20 sept. Op de fiets naar Limburg ad Lahn om vandaar een boottochtje op de Lahn te maken. We zijn de plaats niet ingegaan maar de prachtige dom met zijn zeven torens kon je goed zien.

de boot draaide bij de katholieke kerk van St. Lubentius.

21 september. Een doorsteek vandaag naar de Moezel. We hebben gereserveerd bij camping Burgen. Mooie plaatsen maar toch een tegenvaller. Drukke weg langs de camping en fietsen is weliswaar op een fietspad maar toch continu dat verkeer dat langs je raast. En de Moezel stinkt! Het schijnt dat verderop een sluis kapot is. Ook geen vaart. Het water staat laag, de zijkanten van de rivier vallen nagenoeg droog.

’s middag naar een dorpje verderop gefietst voor de boodschappen en weer heerlijk ijs. Jammer dat we woorden kregen met de bediening. Onze tafel stond pal naast een andere en wij hebben de tafel opzij gezet zodat iedereen 1,5 meter van elkaar zat. Laaiend was ze. Maar de bazin niet en die kwam de order opnemen. Ik had spaghetti carbonara, ja echt wel ijs. Het ijs ziet eruit als noedels, nootjes erop en eierlikeur.

22 sept. een hele dag niets gedaan, op de camping gebleven en gelezen. Was gewoon nodig. Ik werd moe. Onze groep is met acht mensen ook best wel groot.

23 sept: Met Annie naar Cochem gefietst. Ik was er nog nooit geweest en wilde het wel eens zien. 42 km op de fiets heen en terug langs de Moezel waar geen vaart te zien is en langs een drukke weg. Jammer dat hier geen fietspad door de wijngaarden is gemaakt. Dan maar een foto van een mooi dorp.

Bij Klotten werden we voor de gek gehouden. Hier is een pontje naar de andere, bosrijke, kant. We dachten het laatste stukje naar Cochem nog door een mooi gebied te fietsen maar na een km fietsten we al weer op een drukke weg.

Klein pontje, vier mensen maar wel het mondkapje op.

En dan Cochem, wat een toeristen kermis. Op een terras federweissen gedronken. Zoet en leuk om eens te proberen. Mijn zus was er notabene een dag eerder.

24 sept. Alle campings langs de Moezel zijn vol dus moesten we uitwijken naar de streek tussen Moezel en Rijn: de Hunsrück. Ik vind het helemaal prima, mooie camping, lekkere frisse lucht en super stil. Heerlijk. Die dag buiten wat gelezen en aangeklungeld, vrijdag met elkaar gefietst. Een stuk kouder inmiddels en de regenjassen stand-by.

26 sept. In een dag de 400 km naar huis gereden. Best inspannend als je alleen rijdt. Ik zou eigenlijk nog verder gaan met de groep maar omdat er nu toch drie naar huis gingen vond ik het een goed moment om ook af te haken. Het was mooi en gezellig geweest maar ook moeilijk en daarom liever naar huis.

John, Jenne, Reint, Willem, Eveline, Annie, Jeanette allemaal erg bedankt voor jullie gezelschap.