Een rondreis van 5 weken door Griekenland werd een rondreis van 2,5 week door de Peleponnesos

Vrijdag 26 maart

13.00 uur kan de reis beginnen. Het regent pijpenstelen en we zijn wel toe aan een beetje zon. Helaas stuiten we op de tweebaansweg naar Bielefeld op een gigantische file, denken we bij de oprit naar de snelweg richting Paderborn van ons leed verlost te zijn blijkt de oprit afgesloten en krijgen we opnieuw een uur file naar de volgende oprit. Slechts 350 km maar 7 uur verder stoppen we op de camperplek van Seepark in Kirchheim (10 euro als je van geen enkele voorziening gebruik maakt). Volgende dag besluiten we, vanwege het slechte weer, niet de mooie route over de Reschenpas te rijden maar door te stomen via de snelweg en overnachten in Natters op de prachtig gelegen camping bij de Natters See (bij Innsbruck Acsi). De volgende dag toch nog weer vier uur rijden en dan gaat het gebeuren: om half drie zitten we even onder Laszise op camping Belvedere, met uitzicht over het Gardameer, lekker buiten in het zonnetje te lunchen. Dit is genieten. Een wandeling van de camping langs het meer naar Lazise haalt de lange zit uit onze botten. De maandag brengen we nog door op deze camping. Even bijkomen! Helaas niet bijkomen. Gradus moet naar de tandarts en we kunnen dinsdag ook nog niet verder.

Woensdag 31 maart

Een derde en laatste bezoek aan de tandarts en dan kunnen we eindelijk verder. Moet ook wel want morgen gaat de boot naar Griekenland. Om een uur of twee kunnen we weg met de goedkeuring van de tandarts. We overnachten in Riccione, de campings in de buurt van Ancona zijn allemaal nog gesloten. We weten ook zo snel geen geschikte camperplaats. Als je dan denkt dat we de volgende morgen rustig naar de boot kunnen rijden: vergeet het maar. De
ruitenwissers zijn stuk en we moeten op zoek naar een Renault garage. Al met alkost dat zoveel tijd dat we geen boodschappen meer kunnen doen en we bij de boot aangekomen meteen door kunnen rijden, het buitendek op. We hadden ook  niet een minuut  later moeten zijn. Camping on board is een beleving apart. Heerlijk om niet rond te hoeven hangen in de (rokerige) ruimtes die het schip te bieden heeft. We zitten lekker in eigen camper en gaan af en toe naar het buitendek. Slapen gaat goed maar ik ben erg vroeg wakker vanwege de aankomst in Igoumenitsa. Dat geeft zo veel lawaai dat ik klaar wakker ben en veel te nieuwsgierig om in mijn bed te blijven. We varen met Superfast Ferries, die om half vijf in Igoumenitsa aankomt. De aankomst in Patras valt tegen. Zwaar bewolkt en we hebben geen mooi uitzicht vanaf de boot op de kustlijn. Maar alles wordt even later op de camping weer goed gemaakt. We zetten het tafeltje voor de lunch buiten en zien een blauw plekje aan de lucht.

Binnen tien minuten is de lucht  schoon en hebben we lekker weer met een strakblauwe lucht. Camping Kato Alysos is een kleine camping in een olijvenboomgaard met gratis wifi en matig sanitair. Geeft een beetje een opgesloten gevoel. Heerlijk rustig en de vogels zingen het hoogste lied. Voor een eerste nacht prima.

Zaterdag 3 april

Omdat we in Italie geen boodschappen hebben kunnen doen besluiten we nog een dagje op Kato Alysos te blijven en rijden we terug naar Patras om bij de Carefour boodschappen te doen. De snelweg richting Athene nemen en er af gaan bij uitrit nummer 3. Hier vind je een Aldi, Lidl en Carefour.

Zondag 4 april Pasen

Op Paaszondag een heerlijk ontbijt met matzers, paasbrood en eitjes en natuurlijk buiten in de zon. De eigenaar van de camping was met zijn familie al druk bezig met de voorbereidingen van het Paas eten. Twee lammetjes met

kop en al werden ’s morgens om 8 uur al aan het spit geregen. Onder de lammetjes nog twee enorme spiezen met vlees en paprika’s. De avond daarvoor zijn we in de buurt wezen fietsen en overal zagen we de mensen de buitengrill in orde maken. Kwamen door een heel leuk dorpje : ALykes. Eerste Paasdag is echt een groot familiefeest in Griekenland. Wij reden op paaszondag naar Kalogria. Neem de mooie weg die zo dicht mogelijk langs de kust loopt. Vandaar stonden we op de eerste strandopgang. De camper neergezet op een prachtig plekje aan zee met een mooi zandstrand en daar de dag doorgebracht.

Lange strandwandeling gemaakt. ’s Avonds bleef het helaas onrustig op de plek waar we stonden. Jonge mensen reden af en aan en maakten herrie rondom onze camper. Het was immers feest! Om half tien zijn we weg gereden naar een parkeerplaats in midden Kalogria en daar was het heerlijk rustig. Prima geslapen. Kalogria heeft drie strand opgangen. De middelste heeft een groot parkeerterrein waar met Pasen een stuk of 8 campers stonden. Je kan
hier ook een mooie wandeling maken in het moeras waar je door moet rijden om bij de parkeerplaats te komen. Later hoorden we dat het gebruikelijk is dat de campingbaas met Pasen zijn gasten uitnodigt voor de paaslunch met het gegrilde lam en er zijn campings die grandioos uitpakken.

Maandag 5 april

Maandag wilden we het enige kasteel van de Peleponnesus bezichtigen. Kasteel Chlemoutsi in het dorp Kastro is ooit hersteld met veel subsidie van het Europees Fonds. Maar wij hebben er niet van kunnen genieten. Het was nog
gesloten en het pad rondom het kasteel is zwaar verwaarloosd. We rijden verder  langs de kust naar Loutra Killinis.
Ongetwijfeld heeft deze plaats hoogtijdagen gekend met zijn Romeinse zwavelhoudende baden. Nu is het vergane glorie. Mede door de grote eucalyptisbomen geeft de plaats een rare indruk. We overnachten op camping Aginara Beach naast het luxe Ionion Beach

Dinsdag 6 april

Het oude Olympia is ons doel voor vandaag. Het is druk bij Olympia. Busladingen schoolkinderen en toeristen. Toch indrukwekkend om hier te staan en te weten dat hier zo lang gelden 1000 jaar achter elkaar Spelen werden
gehouden. Vanwege het regenachtige weer nemen we eerst een kijkje in het museum. Hier leer ik voor het eerst dat “NIKE” de godin van de overwinning is. Daar zal het sportmerk dus ook wel zijn naam aan hebben ontleend. Verder het mooie beeld van Hermes en de zo goed als mogelijk herstelde terracotta afbeeldingen. En heel veel vondsten natuurlijk.

Voor Ancient Olympia Moet je echt even de tijd nemen.

We overnachten op camping Alfios in Olympia, de camping ligt mooi en tot ons plezier blijken we een internet verbinding te hebben van het naastgelegen Best Western Hotel. (moet je boven bij de ingang blijven staan).

Woensdag 7 april

Na Olympia wilden we de bergtocht doen via Langadia naar Dimitsana naar de Lousioskloof. Maar op de camping spreken we meerdere die deze rit hebben gereden en zij hebben het als behoorlijk stressend ervaren. Brede campers hebben toch moeite om door de dorpjes te komen. Wij hebben geen zin in schade en besluiten de rit te maken tot het mooie dorp Langadia en dan weer terug te rijden. Een mooie rit waar we van hebben genoten en terug rijden is totaal geen probleem want de vergezichten zijn weer heel anders. Ook hier zien we overal langs de weg kleine herdenkingstekens en heel veel kleine kapellen. We overnachten op de camping in Kyparissia een mooie camping aan zee.

Donderdag 8 april

Na een dag in de bergen en dus een dag veel rijden relaxen we een dagje aan zee en maken de camper schoon, draaien een was en lopen door Kyparissia.

Vrijdag 9 april

We willen toch nog wat meer van het binnenland zien en dus rijden we terug naar Tholo en nemen daar de weg naar Vasses waar we een kijkje nemen bij de tempel van Bassea ofwel Apollo Epicurius. Deze Griekse tempel staat helaas onder een enorm zeildoek midden in een verlaten landschap. Het waait er hard en ondanks de stralende zon is het er erg guur. De zeildoeken klapperen hard tegen de stalen peilers en dat geeft het geheel maar een naargeestige sfeer.

De tempel zou omstreeks 420 voor Christus gebouwd zijn. Je dat realiserend is het toch echt wel een plek om te bezoeken. Trouwens toen we er aan kwamen leek het complex gesloten. Italianen die gelijk met ons aankwamen gingen teleurgesteld weer terug. Wij zijn toch even naar boven gelopen en bij de tent bleek een kaartjesverkoper te zitten. Ik schrok zelfs toen het luikje onverwacht open ging. Dan verder naar Andritsena.

Weer een mooi bergdorp, hier hebben we lekker gelunchd bij een cafetaria (uithangbordje met een blauwe Griekse naam en daaronder cafetaria) We kiezen voor dit restaurantje omdat hier gasten zaten en al die grote restaurants met terrassen waren uitgestorven. Natuurlijk hadden we geen idee wat we moesten bestellen dus wezen we maar wat aan wat op de borden van de andere eters lag. O.a. een omelet met lange groene slierten wat wilde asperges bleken te zijn. Een varkenspies en een Griekse salade erbij. Heerlijk! De camper hebben we geparkeerd voorbij Hotel Theoxenia ( de weg volgen richting Karitena) waar een ruime parkeerstrook aan de linkerkant van de weg ligt. Na Megolopoli is het niet meer zo mooi en zie je o.a. grote bruinkoolcentrales. We gaan niet terug naar de camping in Kiparissia omdat we daar ‘s morgens drie kwartier hebben moeten bakkeleien met wegwerkers die ons niet door wilden laten. Dus tanden op elkaar en door rijden naar Gialova waar we overnachten op camping Navarino Beach. Er staan hooguit 5 campers op een terrein waar er veel meer kunnen staan. We nemen gewoon een straatje van 8 plekken in beslag en zetten onze stoeltjes op het strand en dineren bij de ondergaande zon. Mooier kan toch niet.

Tot hier vonden wij de natuur lang de  kust nog niet zo geweldig. De olijfboomgaarden domineren het uitzicht.

Zaterdag 10 april

Eerst naar de supermarkt die je in Pilos kan vinden. In het dorp volg je de weg naar Methoni om het vierkante plein heen en al snel zie je links de supermarkt. We rijden weer terug naar het centrum en parkeren de camper op een grote parkeerplaats aan zee. Ruimte genoeg maar ja het is ook april en het seizoen is nog lang niet begonnen. Pilos is een een gezellige plaats om door te lopen. In de haven was een hele opstoot van mensen. Er was een auto met man, vrouw en 2 kinderen het water in gereden. Iedereen gered! Vanaf de parkeerplaats zie je het Turkse Fort van Pilos liggen en dus dachten we vandaar  naar boven te lopen. Een misrekening. We  kwamen niet verder dan de muur. Later hebben we de ingang wel gevonden, zelfde weg nemen als voor de supermarkt en nu rechts een inrit nemen waar een grote spiegel hangt. Er staat geen verwijzingbordje dus goed opletten  want je rijdt er zo langs. ’s Middag gingen we op zoek naar het Voidokilia strand. We rijden naar Petrochori maar kunnen de toegang tot dit Bounty strand niet vinden. Dus rijden we weer terug naar Gialova waar we vlak voor het dorp de weg  inslaan naar camping Erodios . De camping rijd je voorbij en dan kom je bij het natuurgebied van de Lagune van Jalova. Je mag er gewoon met de camper inrijden. Of dat nou zo goed is?? Links van de weg allemaal parkeer mogelijkheden met privestrandjes. Wij rijden de weg (dirt road) helemaal af tot waar een voetpad loopt linksom omhoog naar de ruine van Navariono Kasteel.

Vanaf hier zou je weer naar beneden moeten kunnen lopen maar dat pad is niet te vinden, er zit niets anders op om hetzelfde pad terug te nemen. We overnachten weer op Navarino Beach. Het bevalt ons wel dineren bij de ondergaande zon zittend op het zandstrand. ’s Avonds lopen we langs het strand nog even naar het dorpje Gialova dat voor 80% bestaat uit horecagelegenheden.

Zondag 11 april

Vandaag pakken we het anders aan. We rijden weer naar het natuurgebied de moerassen van Jalova en parkeren de camper en nemen dan links bij het eerste informatiebord het fietspad. Met behulp van omwonenden vinden we (halverwege weer een stukje op de drukke doorgaande weg fietsen) het fietspad naar Voidokilia. Prachtig is het hier! Jammer dan wij weinig meekrijgen van de vele vogelsoorten die hier volgens het reisboek moeten leven. Ook de zeeschildpadden krijgen we niet te zien. We overnachten weer op Navarino beach voor 18 euro inclusief stroom en prima sanitair.

Maandag 12 april

Van Pilos  rijden we naar Methoni. Maar eerst brengen we nog een bezoek aan Neo Kastro het Turkse fort van Pilos met in het midden de Metamorfosiskerk ( in 1829 was het een Moskee). Het uitzicht over de mooie baai van Pilos is hier overweldigend.

In Methoni rijden we meteen door naar de vesting. Dagelijks
geopend van 8 tot 15.00 uur. Gratis toegang. Beslist een bezoek waard. De verrassing zit helemaal achter in de hoek waar aan het einde van een rots top een brug verbinding maakt met de nog mooi intact zijnde Bourdzi-toren. Het leukste onderdeel van deze Byzantijnse vesting uit 1125. Wij zagen een bus vol franse toeristen die bleven hangen op het middenveld en niet de moeite namen om helemaal achterin te gaan kijken. Niet doen. Het is gewoon de moeite waard wel te gaan kijken.

Koroni valt ons vreselijk tegen. Lezen we in andere verslagen iets over een “romantische” haven, nu reden er alleen vrachtwagen heen en weer. Het hele havengebied staat op zijn kop. En parkeer de camper maar aan de buitenrand op het parkeerterrein, de straatjes zijn erg smal en de balkonnetjes laag. Gauw weer weg. In Aghios Andreas zien we een restaurantje waar meerdere tafeltjes bezet zijn. We draaien de camper en met behulp van een Engelse dame die Grieks spreekt bestellen we een heerlijke maaltijd. We kregen karbonades op het bord die wel van een olifant leken te komen. De bonen zijn hier vinger dik en met een heerlijke saus. Smaken echt veel beter dan onze sperziebonen. We wilden geen toetje maar daar was de eigenaresse het niet mee eens en ze gaf ons een geschild appeltje.

We overnachten in Petalidi waar we de enige gasten op de camping zijn. Ik vergeet helemaal te vertellen dat we na de regenachtige dag in Olympia steeds mooi weer hebben. De wind is nog wel fris.

Dinsdag 13 april

Eerst boodschappen doen in Kalamata, een grotere plaats. En weer eens langs bij een garage. De Renault garage lag aan de doorgaande weg, dat was makkelijk. De airco deed het niet en die kan je eigenlijk niet meer missen. Het
probleem was snel verholpen door de koelvloeistof aan te vullen en natuurlijk de rekening van 50 euro te betalen! Voorbij Kalamata wordt het mooi, voor we het weten zitten we behoorlijk op hoogte en krijgen we mooie vergezichten te zien. De typische Mani architectuur zie je hier overal, zowel in de oude als de nieuwe bouw. We stoppen in Kardamily en lopen naar de oude stadswijk. Is niet veel meer van over maar wel leuk om even heen te lopen.

De weg blijft prachtig. Veel kerkjes van een aparte bouw met versierde torentjes.

Church of the Metamorphosis

De grotten van Stoupa geloven we wel. Al grotten genoeg gezien. We passeren Langada, ook weer zo’n mooi dorpje met aparte kerkjes en dan volgt een hele lange afdaling naar Neo Itolo. We overnachten in dit kleine plaatsje aan de baai en zetten de camper op een betonstrook net voor het dorp. Het is hier heel stil. En wonder boven wonder kan ik meeliften op de internetverbinding van een van de weinige bewoners hier.Tot mijn grote vreugde kon ik net even skypen met mijn zusje die trots vertelde dat haar tweede kleinkind is geboren: Aiden Kalani, broertje van Julie, zoon van Jurrit en Maaike.

woensdag 14 april

Het is leuk wakker worden in Neo Itolo. We horen alleen de zee. Dat zal binnenkort wel anders zijn want er wordt enorm veel gebouwd tegen de rotsen om de baai. Een bouw overigens die stil ligt. Sommige projecten
zijn wel afgebouwd maar nog niet afgewerkt maar ook veel betonnen karkassen. We rijden verder langs de oostkust van Mani en zijn erg onder de indruk. Je kan wel spreken van een desolate omgeving. En natuurlijk
stoppen we geregeld om een uitzicht wat beter te bekijken of een dorpje te voet te verkennen.

De mooiste is misschien wel Vathia. Er is veel gerestaureerd maar die woningen hebben de luiken dicht, ze worden gebruikt als tweede woning.bent gewoon blij als je in een van de huizen een moeder en kind plezier hoort
maken. Er wonen dus ook nog mensen!

De wegen zijn hier erg smal maar het rijden gaat prima omdat het nog voorseizoen is. Heel weinig verkeer. Na Vathia rijden we weer terug en volgen dan de oostkust tot Gythio. Hier minder huizen in Mani stijl. Ook een mooie kustweg, hoog boven de zee. Bij Lagdia lijkt het wel of je zo de zee in rijdt.

We overnachten op camping Meltemini even voor Gythio. De eerste camping waar het echt schoon is in de sanitaire gebouwen.

Woensdag
14 april.

We rijden eerst naar Gythio. Een levendige haven en veel winkeltjes. Wij zijn er snel uitgekeken. Gewoon niet zo gek op winkeltjes kijken. Dus rijden we naar Monemvasia. Het eerste stukje, de baai voorbij Gythio is wel
aardig maar verder is het een saaie weg. Kom je op een uitzichtspunt waar je een gestrand schip ziet liggen en je houdt van vrij staan; meteen om de bocht het weggetje naar het strand nemen. Monemvasia ligt tegen een hoge klif en
ook hier het bekende beeld van mooi gerestaureerde huizen en een hoofdstraat met allemaal winkeltjes.

Wij parkeerden op de eerste de beste parkeergelegenheid die we zagen en daar stonden al meer campers. Was niet nodig geweest want het is overal nog zo stil dat we ook wel in de haven hadden kunnen parkeren. Wij lopen op ons gemak door Monemvasia en nemen daarna moeite om naar boven te lopen waar nog ruines liggen. Het uitzicht is  hier mooi. Het keienpad naar boven is glad. Het loopt nietmakkelijk en vooral het weer naar beneden lopen is lastig. Boven is de Agia Sofia Kerk nog het enige gebouw dat staat.

We  overnachten op de parkeerplaats (de weg naar de haven in de bocht rechts) maar blijven tot het donker wordt langs het water staan. Nu het nog zo rustig is kunnen we met de camper de brug naar het eiland over en parkeren aan het water. Wat wij ons overigens van te voren helemaal niet hebben gerealiseerd is het feit dat het hier ‘s avonds zo vroeg donker is. Wij gaan vaak in het voorjaar op stap engenieten dan juist van de langer wordende avonden.

Vrijdag 16 april

Rijden we naar camping Castle View bij Mystras . Een gezellige camping. Een middagje rommelen, lezen en van de zon genieten. De temperaturen schommelen  inmiddels rond de 22 graden. Devolgende morgen vragen wij een taxi om ons (samen met Daan en Maartje) naar de boven ingang van Mystras te brengen. Vandaar loop je in tien minuten omhoog naar het
kasteel (ruine) en wandel je het dorp door naar beneden. Het is moeilijk voor te stellen dat hier ooit 40.000 mensen hebben gewoond. Geen huis staat meer overeind.

Alleen de kerken zijn gespaard door de vernietigers. En van die kerken kan je dan volop genieten. Binnen nog gehavende fresco’s. Al met al zijn we vier uur bezig geweest voor we lopend weer terug kwamen op de camping. Genoten van Mystras dat een bezoek meer dan waard is.

Zondag ochtend rijden we via Geraki een mooie bergroute die eindigt bij Leonido.
Hier zien we voor het eerst schildpadden op de weg.

Grote stukken van de heuvels zijn kaal door de brand van een paar jaar geleden.We rijden hier behoorlijk op hoogte en ik moest oppassen om niet duizelig te worden bij het rijden van de vele haarspeldbochten naar beneden. Leonido is een mooi dorp maar moeilijk voor campers om door te komen vooral de alkoofcampers zullen last hebben van de balkonnetjes. Na Leonido kom je weer bij de kust. Ook hier loopt de weg hoog boven de kust. De dorpjes slecht bereikbaar via smalle weggetjes. We stoppen oa bij het gezellige Paralio Astros. In de haven maken we een praatje met een Nederlands echtpaar die hier liggen met hun boot. Zij zijn 7 jaar geleden begonnen een tocht te maken langs de  kusten van Frankrijk, Portugal, Spanje en zo verder. In juli vliegen ze steeds weer naar huis en in april gaat de tocht weer verder. We komen tegen 6 uur aan in dhaven van Napflio waar we met een tiental andere campers de nacht door brengen. Napflio is een gezellige stad met veel sfeer, dezelfde avond slenteren we nog even door de straatjes waar de terrasjes om half negen nog vol zitten. De kindjes ook mee.

Maandag 19 april

Maar dan de volgende morgen……………………… Natuurlijk lopen we Napflio weer in om de stad bij daglicht te bekijken.

En we gaan nog even naar het Museum voor de Volkskunst. Niemand aanwezig bij de receptie maar vanaf kantoor krijgen we een zwaai om maar door te lopen. De trap is niet verlicht en heeft smalle treden. Halverwege roept een dame ons terug, ik draai me om om naar beneden te lopen en het lijkt of ik in het luchtledige stap. Ik mis de smalle trede en val. Gradus trekt meteen mijn schoen uit en weet het al wel.
Misse boel! Met de taxi naar het ziekenhuis en de foto’s tonen een breuk van het voetwortelbeentje aan. In het gips, twee weken beslist  niet lopen en met de voet omhoog zitten. Je kan helemaal  niets  meer. We overnachten nog maar een nachtje in de haven van Napflio. Valt niet mee om in de camper te komen en ik ben blij dat wij niet zo’n hoge opstap hebben. Nu kan ik de knie in de camper leggen en hijs me dan op.

Dinsdag 20 april

Naar huis rijden is geen optie want ik kan helemaal niet met het been omhoog op de bijrijdersstoel, dus besluiten we een comfortabele camping met internet te zoeken en het eerst maar een paar dagen aan te kijken. Nu oefenen met de krukken. Wat valt dat tegen!!! We overnachten op Tolo Beach camping die geen internet heeft, veel te duur is in het voorseizoen en waar het erg hard waait. Het bevalt ons hier niet, de volgende dag komen we op camping Bekas in Palea Epidavros. Mooie camping aan zee, vriendelijke beheerder, internet.

Goed, we zouden het dus even rustig aan doen. Maar ja, je kan wel willen maar of dat dan ook uit komt. Lekker geinstalleerd op de camping zou Gradus ’s avonds aan het koken……..gas op! Normaal is dat geen probleem want we hebben een reserve fles en we kunnen aan de pomp bijtanken. Maar deze reis is niets
normaal. De reservetank blijkt leeg. Hoe  kan dat nu vraagt Gradus zich vertwijfeld af. Geen idee  misschien niet gecontroleerd voor we op stap gingen? En LPG pompen zijn er nagenoeg niet in Griekenland. Gelukkig wist de
campingbaas een gasvulstation waar ze ons waarschijnlijk wel konden helpen. Dus woensdag weer terug naar Napflio, de kustweg blijven volgen richting  Leonidio en dan de afslag DALAMANARA ( je ziet hier borden staan met oa een bord van een GAS Center) nemen.  We werden prima geholpen dankzij de aansluitingen die Gradus mee had.
We blijven hier een paar dagen staan.

Zondag 25 april

Niet veel pijn en dus vond ik dat Gradus maar mooi naar Epidavros moest gaan, ik zou wel op de parkeerplaats wachten. In tegenstelling tot de weerberichten is een prachtige dag. We
beginnen met koffie drinken in het gezellige haventje van Palea (of Archio)
Epidravos.

Een griekse meneer kijkt me meewarig aan en begint een verhaal in het Grieks steeds wijzend naar zijn voet. Hij maakt bewegingen waaruit ik kan opmaken dat zijn voet er minstens af geweest moet zijn. Zijn gesprek eindigt
breedlachend en daar haal ik dan maar uit dan met mij ook alles spoedig weer beter is.  Bij het Theater Epidravos probeert Gradus de camper zo gunstig mogelijk voor mij te parkeren en installeert me met boek en laptop onder handbereik. Wat hij niet voor me kon regelen is de temperatuur. Een koude wind op de parkeerplaats.

Na drie kwartier is Gradus al weer terug, hij kan dus  nooit alles gezien hebben. Klopt! We drinken samen even koffie en ik verzeker hem dat alles met mij in orde is en dat hij beslist nog terug moet gaan. Enthousiast kom hij weer terug, de eerste keer had hij de esculaapjes gemist en die moest hij toch echt gezien hebben. Eten doen we weer in het haventje. De camper kan voor het restaurant even stoppen om mij uit te  laten en daarna te parkeren. Maar daar sta ik dan op de stoep. Ik moet drie tredes op voor het terras. Dat kan ik dus niet. Dus hobbel ik even door waar een grote pilaar staat en daar ga ik op de knieen en
hijs me op. We hebben erg gezellig gegeten en genoten van de ambiance maar herestaurant liet grote steken vallen. Ik wilde gevulde tomaten vooraf: is er niet. Voor het hoofdgerecht een kalfs steak; is er niet. Nee, we konden beide
beter de pork chops nemen. Specialiteit and very soft. Dat doen we dan maar. Als nagerecht wilde Gradus baklava en ik gemengd ijs. Baklava was er niet, dan maar pistache ijs……was er niet. Dus hebben we het gelaten bij een gemengd ijs voor zijn tweeen. Gemengd???  drie bollen chocolade ijs en een vanille. Wat overigens goed smaakte en meer dan genoeg was voor ons samen. De kelner, een griek die jaren  in Brussel heeft gewoond, maakte excuses en zei ook dat ons dat in Belgie of Nederland vast niet zou overkomen.

Maandag besluiten we toch maar verder te trekken. Niet een goede beslissing! Het rijden blijkt voor mij toch heel vervelend. Pijnlijk en het is vreselijk als je er niet geregeld even uit kan. Het kanaal van Korinthe waren
we al over voor dat we het in de gaten hebben. Het wordt niet aangegeven
en je rijdt over een drukke brug. Ook de tweede keer hadden we moeite om het te vinden. De omgeving is waardeloos maar je moet het toch even gezien hebben.
We overnachten op akrata beach camping aan de noordzijde van de Peleponnesos. En we blijven hier maar de volgende dag. Er staat een harde zeewind, de camper gedraaid en we zitten in de luwte en ik kan met mijn boek lekker genieten van de zon. Ik heb ook wel gezellige gesprekken op deze camping. Naast ons staan Zwitsers en aan de andere kant twee Amerikaanse dames. Die dames zijn helemaal geweldig.
Ze wonen in Californie en hebben vorig jaar in Amsterdam een camper gekocht. Daar hebben ze 6 maanden mee door Europa getrokken tot Griekenland en hier hebben ze de camper in de stalling gedaan. Dit jaar staan ze twee maanden op deze camping. Terug  naar Nederland kan niet want de APK is verlopen. Verzekeren is nog wel mogelijk maar erg duur dus voor dat geld hebben ze maar een auto gehuurd en blijft de camper gewoon staan.

In reisverslagen hebben we gelezen dat de kaasflapjes  hier erg lekker zijn. Gradus is vamorgen met de fiets naar het dorp geweest en kwam terug met….heerlijk!!

Vrijdag 30 april
We staan nu al weer 4 dagen op dezelfde camping. Helemaal niets voor ons maar dit bevalt op dit  moment het beste. Gewoon genieten van het mooie weer. We beginnen het te leren: easy going.
Vanavond gaat het restaurant op de camping open, we hebben maar snel gereserveerd voor de vis.

Maandag 3 mei

Het gips is er af! Zwachtel erom en dankzij mijn teva’s ook een schoen. Andere schoenen kan ik beslist nog niet aan. De voet is redelijk slank. De bloeduitstorting zit voornamelijk onder de voet. Maar o wat ben ik blij dat ik
wat meer mobiel ben.

We  hebben besloten om donderdag, zoals van te voren gepland, naar huis te gaan. Wel omgeboekt van Igoumenitsa naar Patras. We kunnen dus nog drie dagen van het stralende weer genieten en ik iedere dag een beetje meer lopen. De thuisreis zal dan ongetwijfeld een stuk plezieriger gaan.

Woensdag 4 mei

De camping licht dicht bij Diakofto vanwaar een treintje naar Kalavrita gaat.De trein gaat door een erg mooi landschap langs de bergengtes van Vouraikos. Ondanks dat het overal zeer rustig is blijkt het treintje steeds uitverkocht. Wij rijden met de camper naar boven. Mooie rit!

Donderdag 6 mei nemen we de boot terug naar Ancona. Doen rustig aan met de thuisreis. In Hunfeld ontdekken we nog een mooie camperplaats. Voor ons op een ideale afstand van huis voor een eerste of laatste overnachting. Hier zullen we dus wel vaker komen.

Een rondreis van 5 weken Griekenland werd dus een rondreis van 2,5 week door de Peleponnesos. Ondanks alle tegenvallers waren we enthousiast over Griekenland vooral ook vanwege het mooie weer. We komen vast terug.