Een nieuwe uitdaging, ik ben met de camper naar Uden camping Bedafs Hofke gegaan om daar 10 leden van het konvooi Ria voor de eerste keer te ontmoeten. Ik was niet de eerste en kreeg een hartelijk welkom van de alleengaande camperaars die er al stonden. Je voelt je meteen op je gemak. Een gewoonte van de groep is om een rode boeren zakdoek ergens aan je camper te binden en dat is dan hetsein dat je klaar bent met installeren. De organisatrice Sannie had er voor mij een klaar liggen. Handige gewoonte. Jammer dat het die vrijdag zo koud was dat we niet buiten konden borrelen. Dan maar alleen met Wieke( ken ik al langer)en de hondjes in eigen camper een wijntje genomen. Nou ja één?

Bedaf komt van de Bedafse Bergen ofwel stuifduinen. Klik even op het woord Bedaf en lees op wikipedia over deze zandberg.

Op een app van de IVN natuurroutes vond ik een wandeling vlak bij de camping: Berg- en Breukroute. Start op de parkeerplaats achter het Fletcherhotel. We liepen verkeerd en kwamen niet bij de zandduinen uit. Het eerste stuk van de wandeling compleet andere natuur.

Aan de rode kleur van het water te zien zit hier veel ijzer in de grond. Na de lunch met een groepje opnieuw aan de wandel en nu maar meteen naar het stuifzandgebied. De naaldbomen worden door staatsbosbeheer geplant om het stuifzand tegen te houden.

Bij terugkeer nog warm genoeg om uit de wind en in de zon met elkaar te borrelen.

En koken hoefden we ook niet meer te doen want Jannie die niet mee kampeerde maar in de buurt woont verraste ons met een grote pan groentesoep. Met veel ballen.

Zondag eerste Paasdag gebruncht met zijn allen. Twee jassen aan, warme dekens om, dikke sokken aan en zelfs thermo ondergoed aan. In de kantine mocht het nu eenmaal niet, dan maar in de kou maar gezellig was het! ’s middag nog een flinke wandeling gemaakt. Tweede Paasdag: guur, natte sneeuw en rukwind: daar zat voor mij maar een ding op: naar huis.! ik had het leuk gehad en ga zeker nog een keer met deze mensen mee op stap. Bedankt Uden konvooiers.