Met Great Lakes Safaris

Voor foto’s: KLIK HIER

We hebben een rustige nachtvlucht met British Airways. De Britten hebben een ideale hoofdsteun uitgevonden. We komen redelijk monter in Entebbe aan. We maken kennis met onze gids van Great Lakes Safaris, Noel. Hij brengt ons naar het hotel waar we kunnen douchen en helpt ons later geld te wisselen. De stadstour door Kampala laten we voor wat het is want we hebben het al gezien. Kampala is één grote file. Je komt er nauwelijks vooruit en het stinkt er enorm met al die uitlaatgassen. Noël gaat met ons lunchen in een gelegenheid die lokaal voedsel serveert en we proeven weer allerlei nieuwe gerechten zoals de yam en de witte zoete aardappel. Overnachten in hotel Olympia in Kampala.

Dag 2  KAMPALA – JINJA 11 nov.

Onderweg maken we een stop in Mabira Forest, waar we een korte wandeling maken door het tropische bos. Niet zo spectaculair. We zien de roodstaart aap en de black and white neushoornvogel. We rijden door naar de Bujagali Falls: spectaculaire watervallen. En we kijken met bewondering naar de rafters.

De meeste in de wat grote boten, andere alleen in de boot en ook body-rafters. Noël brengt ons naar het King Fisher Resort, het enige hotel tijdens onze reis dat luxe is dus we moeten er maar van genieten. Het resort ligt erg mooi, hooggelegen aan de Nijl. Na de lunch brengen we een bezoek aan de Bron van de Nijl. Toeristisch maar ja, je bent er geweest. Nog even door Jinja om wat biscuitjes te kopen. Terug in het hotel gaan we lekker in de prachtige tuin, met een schitterend uitzicht op de Nijl, zitten.

Dag 3 JINJA – LAKE MBURO NATIONAL PARK 12 nov.

We vertrekken om zeven uur naar Lake Mburo National Park. Onderweg passeren we de evenaar waar natuurlijk even wordt gestopt voor het maken van een foto en een lekkere kop koffie. In het park zien we impala’s, wrattenzwijnen, zebra’s en buffels.

We lunchen aan het meer en genieten van deze mooie plek. Het weer is slecht en het regent dus geen boottocht. We zullen niets zien met dit weer. Toch leuk om in de verte de hypo’s te horen. We overnachting  niet in Rwonyo Camp. De plek is het niet waard om de zeer eenvoudige accommodatie voor lief te nemen. We overnachten in Mbara.

Dag 4 Mbara – Queen Elisabeth

http://www.kisimasafaris.com/uganda/queenelizabeth.htm

We hebben overnacht in Mbara en dus gaan we om 8 uur meteen op pad.

We rijden via de Western Rift Valley naar Queen Elizabeth National Park. We bezoeken eerst het Maramagambo Forest en maken een korte wandeling door het tropische bos dat bekend staat om het Blue Lake en de Bat en Hunters Cave. Het lake is nu bruin en er is een mooie theorie dat, in het eens zo mooie blauwe meer een olifant is verdronken, vervolgens kwamen er andere olifanten rouwen en die konden er door de hoge wanden ook niet meer uit en daardoor is de blauwe kleur van de bodem niet meer zichtbaar. De Bat Cave hoor je al en ruik je al als je in de buurt bent. Hier hangen duizenden en duizenden vleermuizen en het ruikt er echt niet lekker. Een foto maken is niet makkelijk de beestjes bewegen zo snel en het is donker in de grot.

Gradus gaat nog even met de guide mee om dieper in de grot naar de python te kijken, die zich met vleermuizen voedt. Ik verkies het om de cave niet in te gaan. Vervolgens rijden we verder naar de officiële ingang van park.

Al voor de gate gaat de top van het busje omhoog en zien we de eerste Uganda kobs.

Verderop een olifant. We lunchen en hebben omdat we veel vroeger in het park zijn dan gepland even een paar uur rust. Lekker de stoel buiten en gewoon maar wat zitten en kijken naar de vogels die hier zijn. De zwijnen lopen rustig voor ons te grazen: op de knieën! Om vijf uur maken we een heerlijke wandeling over de airstrip met prachtige vergezichten over lake Edward en het Kazinga kanaal.

Ik moet toegeven dat ik wel wat onrustig werd van de nijlpaard geluiden maar de gids bleef me verzekeren dat ze om deze tijd echt niet uit het water komen. Het licht was tegen half zeven fantastisch mooi. We zien ook nog een groep buffels, spannend om die te zien als je wandelt. We overnachten in Institute of Ecology Hostel. Eenvoudig en schoon. Prima geslapen.

Dag 5 QUEEN ELIZABETH NATIONAL PARK 14 nov

De dag begint om halfzeven met een een game drive in het noordelijke gedeelte van het park langs de Kasenyi Track. Het regende dus de top werd dicht gehouden. We zien geen leeuwen en de luipaarden waren wel gesignaleerd door een auto voor ons maar wij hebben ze niet meer gezien. Wel ander wild: olifanten, buffels, wrattenzwijnen en Uganda Kob. En we zien drie hyena’s. Later zien we nog de secretarisvogel en de Afrikaanse Oehoe. ‘s Middags staat er een boottocht op het Kazinga Kanaal op het programma, een natuurlijk kanaal tussen Lake Edward en Lake George.

De tocht op de boot was geweldig. Het weer was prima. We hebben overweldigend veel vogels gezien. Zelf de zeer kleine malachiet ijsvogel.

Verder Pelikanen, de zaalbek-ooievaar, hammerkop, mijn favoriet de zwart-witte ijsvogels, visarend, nijlgansen en ga maar door. Naast de vele vogels: buffels, nijlpaarden, krokodillen. Als buffels te oud zijn dan worden ze uit de groep gestoten en leven ze alleen of met een ander mannetje.

Dag 6 QUEEN ELIZABETH NATIONAL PARK 15 nov.

Meteen na het ontbijt moeten we op weg naar Ishasha. We kunnen de directe weg niet nemen want die is te slecht. Het is regentijd en de regen verwoest de wegen. Omrijden betekent dat we nagenoeg de hele dag in het busje zitten. Om half vijf zijn we in Ishasha. We slapen hier in een Banda. Er staan er slechts twee en ze staan in het gebied waar ook de dieren lopen. Om half zeven komen er 2 bewakers die een vuur maken om het wild op afstand te houden. We zitten na het eten nog even bij het vuur, samen met een stel uit Israel die in de andere Banda slapen.

We vinden het alle 4 erg spannend en op Gradus na zijn we ook wel een beetje bang. Eenmaal in bed worden we gefascineerd door de vele geluiden die we horen. Reken maar niet dat ik ’s nacht naar het toilet durfde dat op 20 meter afstand ligt.

Dag 7 QUEEN ELIZABETH NATIONAL PARK –

http://www.kisimasafaris.com/uganda/bwindiforest.htm 16 nov.

Na het ontbijt maken we weer een game drive in de omgeving om de boomklimmende leeuwen te zoeken. We vinden een zwanger vrouwtje. Het is fascinerend om zo vlak bij te komen. De leeuwin is gewend aan de auto’s en blijft rustig op haar plekje hoog in de boom liggen.

Na de gamedrive gaan via een prachtige route naar Bwindi. We moeten wel weer een langere weg nemen. We overnachten in Buhoma Community Bandas. Deze locatie is een initiatief van de lokale bevolking en de opbrengsten komen de gehele gemeente toe. Met twee dames uit Australië lopen we naar het ziekenhuis. Dat ziet er erg goed uit. Hier zit een goede leiding op. Duidelijke informatie op de prikborden en foto’s van de staf met uitleg wat ze doen. Dat heb ik in Afrika nog niet eerder gezien.

Dag 8 BWINDI IMPENETRABLE FOREST 17 nov.

http://cyber.law.harvard.edu/blogs/static/Tariq/GorillainBwindi.jpg

Natuurlijk is Bwindi befaamd om de indrukwekkende berggorilla’s die hier leven. We treffen in het restaurant mensen die de tracking gedaan hebben. Hun verhalen verschillen sterk. Hoefde de ene groep maar een uur te lopen om de eerste gorilla’s te vinden, een andere groep liep langer dan zes uur onder zeer zware omstandigheden.

Wij vinden het bedrag van 375,00 dollar wel erg hoog. We houden het kleinschalig en boeken voor de villagewalk en worden door een gids EN twee bewakers rond geleid in het dorp en lopen langs de rivier. We leren alles over bananen en gaan naar de bananen-ginstokerij.

Gewoon een open hutjes langs de rivier waar een oude vrouw de gin stookt.

We bezoeken de school van 375 leerlingen en slechts 8 leraren. De regering betaalt voor 2 onderwijzers (hoezo onderwijs is gratis) en de ouders betalen voor de andere 6. De ouders helpen ook veel op school en bouwen met elkaar nieuwe klasgebouwen.

Tot slot worden we getrakteerd op de dans van de pygmeeën.

De mensen woonden 30 jaar geleden nog in het regenwoud. Nu zijn ze min of meer opgenomen in de community en ze hebben grond in het dorp gekregen van de regering. De dans maakt ons wat verlegen voor ons hoeft dat niet zo. De gids blijft herhalen dat de mensen het graag doen.

Na de lunch vertrekken we richting Lake Bunyonyi, het diepste meer in Oeganda. Deze omgeving wordt ook wel het “Klein Zwitserland van Oeganda” genoemd en is één van de mooiste gebieden in het land. Maar weer moeten we een andere weg nemen. Het is een mooie tocht maar het wordt een barre tocht. De radiator raakt steeds aan de kook en dan hebben we weer nieuw water nodig. Bij ons in Nederland is dat geen probleem maar in Afrika kom je niet zo makkelijk aan water. Ik begin hem echt te knijpen. Stel dat we stranden!! Ik zie mezelf nog niet bij de lokale bevolking gaan slapen. Na drie keer stoppen en water laten afkoelen en weer bijvullen en met de verwarming hoog op (technisch grapje om de hitte af te voeren) en hevige regenbuien halen we om zeven uur Lake Bunyonyi. Zelfs de gids noemde de tocht een “nightmare”.

We betalen een beetje bij en nemen een familyroom in in Bunyonyi Overland Camp.

Lekker weer even een beetje luxe. Geen warme douche want ze vergeten natuurlijk weer te vertellen dat er ergens een schakelaar om moet voor het warme water.

Dag 9 BWINDI – LAKE BUNYONYI  18 nov.

Bij het wakker worden bekijken we vanaf het bed eerst eens waar we zitten. Het was bij aankomst te donker om iets te zien. We hebben een prachtig uitzicht over het meer en gaan lekker buiten zitten. Het blijft niet lang lekker. Weer regen en het is gewoon erg koud. Niet meer in een shirtje maar in een trui en fleecevest. Het blijft koud die dag. Ronald en Marijke treffen we om een uur of een.

19 november

’s Morgens om zeven uur komt Marijke ons halen. Het is mooi weer en ze wist dat het zeer de moeite loonde om naar boven te gaan. We hebben vandaar een fenomenaal uitzicht over het hele meer en de eilandjes. Een schitterde plek.

Na het eten van een crayfish (zoetwatergarnalen) pizza bij Kalebas ga ik met Marijke in de auto en Gradus met Ronald in de ziekenhuis-auto naar Mutolere. Wat een slechte weg moeten we rijden. Je krijgt spierpijn van het door elkaar geschud worden. In zeer, zeer zware regen komen we aan.

Marijke had hout bewaard en steekt lekker de haard aan, een wijntje erbij er we hebben het erg gezellig.

Einde van onze rondreis, nu aan het werk

Vanuit Mutolere bezoeken we Lake Mutanda, dit moet je beslist doen met helder weer en het lukt alleen in het regenseizoen om een goed zicht te hebben op de vulkanen.

en op een prachtige zondag (zonder regen!) Lake Yahahvi